Tanım 1: ∅≠A⊂R, f:A⟶R fonksiyon, a∈R, a∈D(A) ve L∈R olmak üzere
limx→af(x)=L:⇔(∀ϵ>0)(∃δ>0)(x∈(a−δ,a+δ)∩A→∣f(x)−L∣<ϵ)
Tanım 2: ∅≠A⊂R, f:A⟶R fonksiyon, a∈R, a∈D(A∩(a,∞)) ve L∈R olmak üzere
limx→a+f(x)=L:⇔(∀ϵ>0)(∃δ>0)(x∈(a,a+δ)∩A→∣f(x)−L∣<ϵ)
Tanım 3: ∅≠A⊂R, f:A⟶R fonksiyon, a∈R, a∈D(A∩(−∞,a)) ve L∈R olmak üzere
limx→a−f(x)=L:⇔(∀ϵ>0)(∃δ>0)(x∈(a−δ,a)∩A→∣f(x)−L∣<ϵ)
Şimdi f(x)=x1x kurali ile verilen f:(0,∞)→R fonksiyonunu ele alalım. 0∈D((0,∞)∩(0,∞))=D((0,∞))=[0,∞) olduğundan f fonksiyonunun 0 noktasındaki sağdan limitinden bahsedebiliriz. Her ϵ>0 sayısı için öyle bir δ>0 pozitif sayısı bulmalıyız ki x∈(0,0+δ)∩(0,∞)→∣x1x−0∣<ϵ koşulu yani x∈(0,δ)→∣x1x∣<ϵ koşulu sağlansın. x∈(0,δ)⇒0<x<δ≤1 kısıtını koyabiliriz. Buradan
0<x<δ≤1⇒1≤1δ<1x olur ve yeterince küçük x değerleri için ∣x1x∣=x1x≤x1δ<δ1δ<ϵ elde edilir. Bunu 0<x<δ≤1 kısıtı altında bulduğumuzdan δ sayısını 0<δ≤min{1,α} (α∈{δ∣δ1δ<ϵ,δ>0}) seçmek yeterli olacaktır. O halde
limx→0+f(x)=0 olur.