f(x+1)=xf(x) ifadesinde x=1,2,\dots, n pozitif tam sayı değerlerini verdiğimizde elde ettiğimiz denklemleri (teleskopik) çarparsak f(n+1) = n!f(1) elde ediyoruz. f(1)=c bir pozitif gerçel sabit olsun. (1,c), (2,c), \dots , (n+1, n!c), \dots gibi tam sayı apsisli noktaları birbirine bağlayan bir eğri f grafiğini oluşturacaktır. 0<x\leq 1 için f(x) değerleri belirlendiğinde, fonksiyonel denklem gereği tüm değerler belirlenmiş olacak.
Süreklilik şartından dolayı, \displaystyle{ \lim_{x\to 0^+} xf(x) = \lim_{x\to 0^+} f(x+1) = f(1) = c } olur. x>0 için f(x) = \dfrac{f(x+1)}{x}>0 ve dolayısyla \displaystyle{\lim_{x\to 0^+} f(x) = \lim_{x\to 0^+} \dfrac{f(x+1)}{x} = \dfrac{c}{0^+} = + \infty } olur.
\displaystyle{\lim_{x\to 0^+} f(x) = +\infty } ve f sürekli olduğu için, f nin x\in (0,1] aralığında tanımlı parçası için bir minimum değeri vardır. Bu noktanın apsisini 0<x_0\leq 1 ile gösterelim. f(1+x_0) = x_0 f(x_0) \leq f(x_0) olduğundan 1< x \leq 2 iken daha küçük görüntü elde etmiş olduk. Sürekli bir fonksiyonun bir kapalı aralıkta maksimum ve minimum değerlere sahip olduğunu biliyoruz. x \in [1,2] için x+1\in[2,3] olup f(x+1) = xf(x) \geq f(x) olduğundan f nin [2,3] aralığında elde edilen minimum değeri, [1,2] aralığındaki minimum değerden daha büyük olmaktadır. Benzer şekilde, herhangi bir n\geq 2 pozitif tam sayısı için; f nin [n,n+1] aralığında elde edilen minimum değeri, [n-1,n] aralığındaki minimum değerden daha büyük olmaktadır.
Dolayısıyla f fonksiyonunun global minimum değeri [1,2] aralığındadır. f(1)=f(2) olduğundan f nin minimum değerine eriştiği bu aralığı [1,2) olarak da ifade edebiliriz