f(x+1)=xf(x) ifadesinde x=1,2,…,n pozitif tam sayı değerlerini verdiğimizde elde ettiğimiz denklemleri (teleskopik) çarparsak f(n+1)=n!f(1) elde ediyoruz. f(1)=c bir pozitif gerçel sabit olsun. (1,c),(2,c),…,(n+1,n!c),… gibi tam sayı apsisli noktaları birbirine bağlayan bir eğri f grafiğini oluşturacaktır. 0<x≤1 için f(x) değerleri belirlendiğinde, fonksiyonel denklem gereği tüm değerler belirlenmiş olacak.
Süreklilik şartından dolayı, limx→0+xf(x)=limx→0+f(x+1)=f(1)=c olur. x>0 için f(x)=f(x+1)x>0 ve dolayısyla limx→0+f(x)=limx→0+f(x+1)x=c0+=+∞ olur.
limx→0+f(x)=+∞ ve f sürekli olduğu için, f nin x∈(0,1] aralığında tanımlı parçası için bir minimum değeri vardır. Bu noktanın apsisini 0<x0≤1 ile gösterelim. f(1+x0)=x0f(x0)≤f(x0) olduğundan 1<x≤2 iken daha küçük görüntü elde etmiş olduk. Sürekli bir fonksiyonun bir kapalı aralıkta maksimum ve minimum değerlere sahip olduğunu biliyoruz. x∈[1,2] için x+1∈[2,3] olup f(x+1)=xf(x)≥f(x) olduğundan f nin [2,3] aralığında elde edilen minimum değeri, [1,2] aralığındaki minimum değerden daha büyük olmaktadır. Benzer şekilde, herhangi bir n≥2 pozitif tam sayısı için; f nin [n,n+1] aralığında elde edilen minimum değeri, [n−1,n] aralığındaki minimum değerden daha büyük olmaktadır.
Dolayısıyla f fonksiyonunun global minimum değeri [1,2] aralığındadır. f(1)=f(2) olduğundan f nin minimum değerine eriştiği bu aralığı [1,2) olarak da ifade edebiliriz