Maxwell, bu durumu düzeltmek için (4) deki akım yoğunluğu vektörünün yanına bir kayıp terim ekledi. Bu kayıp terim →X olsun. Bu terimi (4) e eklediğimizde (4),
→∇×→B=μ0→J+→X
(9)
halini alır. ve şimdi (9) un iç çarpım türevini alalım,
→∇⋅(→∇×→B)=→∇⋅(μ0→J+→X)
→∇⋅(→∇×→B)=μ0→∇⋅→J+→∇⋅→X
0=μ0→∇⋅→J+→∇⋅→X
(10)
olur. (5) i
→∇⋅→J=−∂ρ∂t
şeklinde yazıp (10) a yerleştirirdiğimizde
0=−μ0∂ρ∂t+→∇⋅→X
(11)
yi elde ederiz. ρ yu Gauss Yasası (1) den,
ρ=ϵ0→∇⋅→E
şeklinde yazıp (11) e yerleştirdiğimizde
0=−μ0ϵ0∂→∇⋅→E∂t+→∇⋅→X
(12)
olur ve (12) yi
0=→∇⋅(−μ0ϵ0∂→E∂t+→X)
(13)
şeklinde düzenlediğimizde, kayıp terim →X i
→X=μ0ϵ0∂→E∂t
(14)
olur. μ0ϵ0 de c ışık hızı olmak üzere
μ0ϵ0=1c2
(15)
dir.
Kayıp terim katkısıyla EM denklemlerini yeniden yazalım:
→∇⋅→E=1ϵ0ρ
→∇⋅→B=0
→∇×→E=−∂→B∂t
→∇×→B=μ0→J+1c2∂→E∂t
Kaynakça
Classical Electrodynamics, David Jackson, 2.Baskı
Introduction to Electrodynamics, David Griffiths, 2.Baskı
Haluk Beker (EMT) Ders Notları,