f(x)=\ln x kuralı ile verilen f:(0,\infty)\to \mathbb{R} fonksiyonunu ele alalım. Tanımda verdiğimiz A kümesi yerine (0,\infty) kümesi ve a noktası yerine de 0 noktası gelmiş. D(\underset{A}{\underbrace{(0,\infty)}}\cap \underset{(a,\infty)}{\underbrace{(0,\infty)}})=D((0,\infty))=[0,\infty) ve 0\in [0,\infty) olduğundan \lim\limits_{x\to 0^+}\ln x=? sorusu anlamlı bir sorudur. Şimdi
(\forall \alpha\in\mathbb{R})(\exists\delta>0)(f[(0,0+\delta)]\subseteq (-\infty,\alpha)) önermesinin yani (daha sade bir şekilde)
(\forall \alpha\in\mathbb{R})(\exists\delta>0)(f[(0,\delta)]\subseteq (-\infty,\alpha))
önermesinin doğru olup olmadığını araştırabiliriz. f(x)=\ln x kuralı ile verilen f fonksiyonu bijektif ve artan bir fonksiyon olduğundan f[(0,\delta)]=(-\infty,\ln \delta) olur. Soru şimdi
f[(0,\delta)]=(-\infty,\ln \delta)\subseteq (-\infty,\alpha) olması için \ln\delta ile \alpha arasında nasıl bir ilişki olmalıdır sorusuna dönüştü. (-\infty,\ln \delta)\subseteq (-\infty,\alpha) koşulunun sağlanması için de \ln\delta \leq\alpha yani \delta\leq e^\alpha olması gerektiğini görmek zor olmasa gerek. Tüm bu bilgiler ışığı altında artık şunu söyleyebiliriz:
Her \alpha\in\mathbb{R} için 0<\delta\leq e^{\alpha} seçilirse
f[(0,\delta)]\subseteq (-\infty,\alpha) koşulu sağlanır. Bu da (\forall \alpha\in\mathbb{R})(\exists\delta>0)(f[(0,0+\delta)]\subseteq (-\infty,\alpha)) önermesinin doğru olması yani \lim\limits_{x\to 0^+}\ln x=-\infty olması demektir.