Ap'nin birazdan tanimlayacigimiz (αf)f∈A∖p sistemi sayesinde soldaki dogrudan limitin evrensel ozelligini sagladigini gosterelim:
Oncelikle f∈A∖p icin Af'deki kesirleri Ap'deki ayni pay ve paydaya sahip kesirlere goturerek (veya "f'nin Ap'de tersinir oldugunu" gorup Af'nin evrensel ozelligini kullanarak) bir αf:Af→Ap morfizmasi elde ederiz. Ayrica farkli f'ler icin bu morfizmalar birbirleriyle uyumludur.
Simdi B bir (degismeli ve birimli) halka, (ϕf:Af→B)f∈A∖p de dogrudan sistemle uyumlu bir morfizma sistemi olsun. ϕ:=ϕ1:A≅A1→B'ye bakalim. f∈A∖p icin γf,1:A≅A1→Af dogrudan sistemdeki morfizma olsun olsun. O zaman, biraz notasyon suistimali yaparak, 1=ϕf(1)=ϕf(f⋅1f)=ϕf(γf,1(f))⋅ϕf(1f)=ϕ(f)⋅ϕf(1f) oldugunu goruruz, yani ϕ(f), B'de tersinirdir. Bu esitlik her f∈A∖p icin gecerli oldugundan bu bize Ap'nin evrensel ozelligi sayesinde ϕ=ϕ′∘α1 olacak bicimde bir (ve bir tek) ϕ′:Ap→B morfizmasi verir. Ayrica bu durumda f∈A∖p icin gercekten de ϕf=ϕ′∘αf olur, cunku hem ϕf hem de ϕ′∘αf, "f'yi B'de tersinir yapan" ϕ1 morfizmasini γf,1'den gecerek Af'ye tasiyan morfizmalardir ve Af'nin evrensel ozelligi yuzunden bu kosulu saglayan tek bir morfizma vardir. Sonuc olarak gercekten de bu tur bir (ϕf)f∈A∖p sistemini (αf)f∈A∖p sistemi uzerinden carpanlara ayirtan bir ve bir tek ϕ′:Ap→B morfizmasi vardir.
"Birlesim" meselesine gelince, bu dogrudan limiti tum Af'lerin birlesimi olarak dusunmek her zaman dogru olmasa da cok da kotu bir benzetme degil. Nitekim eger A bir tamlik bolgesiyse sozu gecen tum yerellestirmeleri A'nin kesirler cisminin althalkalari olarak gorebiliriz ve bu durumda gercekten de Ap=∪f∈A∖pAf olur.